در مورخه 91/7/21

در ادامه دعای صحیفه سجادیه آیت الله صفایی به فرصت گذرای عمر اشاره  کردند که باید در این عمر محدود به معماری ایمان پرداخت نه به سوختن خود  با گناه . ایشان حیات دنیوی را تعیین کننده برای انسان معرفی کردند که با ارتحال از این جهان به آن جهان جابه جا می شود. همه انسانها در تولد و مرگ دارای مراحل جنینی-دنیوی-برزخی-اخروی هستند اما در ارتحال فقط جنینی و دنیوی دارداخروی ندارد همه خالدین فیها هستند. برزخ آیینه اعمال دنیوی انسانها محسوب می شود آخرت هم همین طور اگر انسان مستحق عذاب شده70- 80سال گناه کرده و بجای آبادی خود -خود را با گناه منهدم کرده اما باز خداوند می فرماید پیش از آنکه تو را مرا بخوانی من می خوانم تو را. یکی از مظاهر رحمت واسعه خداوند توبه است .

خداوندا عبد ذلیل که به خود ظلم کرده و حرمت شکنی کرده به درگاهت آمده و گردن کج کرده و از ترس از مقام شما هر دو پایش می لرزد.و با این جملات شما را می خواند یا ارحم الراحمین نمی گوید با قهار یا منتقم بلکه تورا با رحمتت می خواند که او را مثل یوسف از چاه در بیاوری.